تجزیه و تحلیل مقابله‌ای- معناشناختیِ نظام جمله در زبان عربی و فارسی

تجزیه و تحلیل مقابله­ای زبان­ها یکی از مهم ترین راه­های شناخت آنها و زمینه ساز پیدایش الگوهایی منسجم به منظور آموزش سطوح مختلف واژگانی، دستوری، معناشناختی و کاربردشناختی به شمار می­آید. در این راستا بررسی مقابله­ای دستوری زبان فارسی و عربی در سطح نظام جمله مسئلة پژوهش حاضر است. نگارندگان در صدد هستند تا با روش توصیفی – تحلیلی و رویکرد مقابله­ای دو زبان عربی و فارسی را در سطح نحوی(نظام جمله) از منظر معناشناختی مورد واکاوی قرار دهند. برای تحقق تقابل نحوی، معیاری مشترک بین دو زبان معرفی شده که مباحث نحوی را در سه حوزة گروه، جمله­واره و جمله بررسی می­کند، این معیار مبتنی بر معنا است. بر این اساس هر کلام معناداری یا به صورت جملة ساده بیان می­شود و یا به صورت جملة مرکبی است که خود حداقل از دو جمله‌واره تشکیل می­شود. با این شیوة دسته­بندی، تغییرات ساختاری نظام جمله به هنگام انتقال معنا در دو زبان مورد واکاوی قرار گرفته است تا راهگشای مترجمان و زبان­آموزان باشد.